BİRİNCİ BÖLÜM

Genel Hükümler

Amaç ve kapsam

Madde 1 - Bu Kanunun amacı işverenler ile bir iş sözleşmesine dayanarak çalıştırılan işçilerin çalışma şartları ve çalışma ortamına ilişkin hak ve sorumluluklarını düzenlemektir.

Bu Kanun, 4'üncü maddedeki istisnalar dışında kalan bütün iş yerlerine, bu iş yerlerinin işverenleri ile işveren vekillerine ve işçilerine faaliyet konularına bakılmaksızın uygulanır.

İş yerleri, işverenler, işveren vekilleri ve işçiler, 3'üncü maddedeki bildirim gününe bakılmaksızın bu Kanun hükümleri ile bağlı olurlar.

Tanımlar

Madde 2 - Bir iş sözleşmesine dayanarak çalışan gerçek kişiye işçi, işçi çalıştıran gerçek veya tüzel kişiye yahut tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşlara işveren, işçi ile işveren arasında kurulan ilişkiye iş ilişkisi denir. İşveren tarafından mal veya hizmet üretmek amacıyla maddî olan ve olmayan unsurlar ile işçinin birlikte örgütlendiği birime iş yeri denir.

İşverenin, iş yerinde ürettiği mal veya hizmet ile nitelik yönünden bağlılığı bulunan ve aynı yönetim altında örgütlenen yerler (iş yerine bağlı yerler) ile dinlenme, çocuk emzirme, yemek, uyku, yıkanma, muayene ve bakım, beden ve meslekî eğitim ve avlu gibi diğer eklentiler ve araçlar da iş yerinden sayılır.

İş yeri, iş yerine bağlı yerler, eklentiler ve araçlar ile oluşturulan iş organizasyonu kapsamında bir bütündür.

(Ek fıkra: 23.07.2010-6009/48 Md.; Mülga dördüncü fıkra: 20.06.2012-6331/37 Md.)

İşveren adına hareket eden ve işin, iş yerinin ve işletmenin yönetiminde görev alan kimselere işveren vekili denir. İşveren vekilinin bu sıfatla işçilere karşı işlem ve yükümlülüklerinden doğrudan işveren sorumludur.

Bu Kanunda işveren için öngörülen her çeşit sorumluluk ve zorunluluklar işveren vekilleri hakkında da uygulanır. İşveren vekilliği sıfatı, işçilere tanınan hak ve yükümlülükleri ortadan kaldırmaz.

Bir işverenden, iş yerinde yürüttüğü mal veya hizmet üretimine ilişkin yardımcı işlerinde veya asıl işin bir bölümünde işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işlerde iş alan ve bu iş için görevlendirdiği işçilerini sadece bu iş yerinde aldığı işte çalıştıran diğer işveren ile iş aldığı işveren arasında kurulan ilişkiye, asıl işveren-alt işveren ilişkisi denir. Bu ilişkide asıl işveren, alt işverenin işçilerine karşı o iş yeri ile ilgili olarak bu Kanundan, iş sözleşmesinden veya alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerinden alt işveren ile birlikte sorumludur.

Yeni Borçlar Kanununun, işçi ve işveren ilişkilerini düzenleyen maddeleri aşağıdadır. (İngilizce versiyon için dil seçeneğini değiştiriniz)

MADDE 393- Hizmet sözleşmesi, işçinin işverene bağımlı olarak belirli veya belirli olmayan süreyle iş görmeyi ve işverenin de ona zamana veya yapılan işe göre ücret ödemeyi üstlendiği sözleşmedir.

İşçinin işverene bir hizmeti kısmî süreli olarak düzenli biçimde yerine getirmeyi üstlendiği sözleşmeler de hizmet sözleşmesidir.

Genel hizmet sözleşmesine ilişkin hükümler, kıyas yoluyla çıraklık sözleşmesine de uygulanır; özel kanun hükümleri saklıdır.

Değerli Müşterimiz,

Sizlere yeni bir erteleme olmazsa Ekim 2018 'de yürürlüğe girecek olan bir uygulama hakkında hatırlatma yapmak istiyoruz.

Genel Açıklama

18/2/2017 tarihli ve 29983 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Muhtasar ve Prim Hizmet Beyannamesi Genel Tebliği gereğince,  vergi kanunlarına göre verilmesi gereken MUHTASAR beyanname ile 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu uyarınca verilmesi gereken AYLIK PRİM VE HİZMET BELGESİ 'nin "Muhtasar ve Prim Hizmet Beyannamesi" adı altında tek bir beyanname içinde toplanacağı duyurulmuştur. Daha sonra teknolojik altyapı ve uygulama güçlükleri nedeniyle çeşitli zamanlarda bu uygulamaya geçiş süreci ertelenmiştir. En son, Maliye Bakanlığı tarafından 29.05.2018 tarihli ve 30435 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Muhtasar ve Prim Hizmet Beyannamesi Genel Tebliği” (Sıra No:1)’nde değişiklik yapılmasına dair tebliği ile uygulama 01.10.2018 tarihine uzatılmıştır.

Son günlerde çeşitli bankalar, Merkez Bankasına bildirim ve açıklama yükümlülükleri nedeniyle Yurt Dışından Transfer edilen 50.000 USD üzerindeki dövizlere bloke koyarak alıcıdan açıklama istemektedir.

Türkiye'ye döviz transferi yapacak yabancı şirketlerin ödeme tarihleri ve sözleşmesel yükümlülükleri bakımından yaşanacak gecikmelere karşı hazırlıklı olması gerekmektedir. Sorun yaşamamak için alıcı tarafın beyan ve açıklama yükümlülüğünü hızlıca yerine getirmesi önemlidir